Parool- & AD-column

Laatste artiekel: Broodroof

Er zijn steeds meer initiatieven waardoor ouders met hun problemen niet meer naar de hulpverlening gaan, maar naar andere ouders. Zo sprak ik afgelopen weekend bijvoorbeeld op het verjaardagspartijtje van de Family Factory (ze waren vijf jaar geworden), een club van enthousiaste ouders die op besloten bijeenkomsten met andere ouders over opvoeden praten. Er komt in hun bijeenkomsten geen professional binnen. Family Factory is overigens niet de enige club die dit soort dingen doet. Mama Weet Alles is bijvoorbeeld nog zo’n initiatief en er is zelfs een Engelse variant actief; Mum Knows Mum.

Ik ben erg enthousiast over dit soort initiatieven. Ik zal met een voorbeeld proberen uit te leggen waarom.

Elk weekend verdwijnen kinderen uit de ouderlijke woning. Ze ontsnappen uit een raam of klimmen langs de regenpijp naar beneden om aan hun ouders te ontsnappen en lekker met hun vrienden te gaan stappen. Het is niets om je zorgen over te maken, tenminste niet in ontwikkelingspsychologische zin. Het gaat niet ineens slecht met een kind dat dit soort gedrag vertoont. Natuurlijk volgt er straf op of een stevig gesprek, maar het zullen later vast gewoon oppassende burgers worden.

Maar toen ik nog in allerlei behandelingstehuizen voor pubers werkte, ontsnapten daar natuurlijk ook geregeld bewoners omdat de roep van de kroeg wat te sterk voor ze was. Het verschil met hun leeftijdsgenoten was echter dat hun ontsnapping bij ons onmiddellijk in de dagrapportage werd vermeld en daarna ook hun weg in behandelingsplannen nogal eens vond. Normaal pubergedrag werd daardoor ineens probleemgedrag. Dat is het risico dat in de hulpverlening meegebakken zit.

Maar dat gevaar loop je niet bij ouders die elkaar onderling opzoeken. Ik ben nog nooit bij zo’n bijeenkomst geweest, maar ik kan me voorstellen dat ze daar met zijn allen ook eerst even hartelijk lachen om wat er allemaal onder hun dak aan het gebeuren is. Dan nemen ze een kop thee met een koekje (of misschien zelfs wel een glaasje wijn met een toastje) en wisselen ze ervaringen uit.  En uiteindelijk gaat iedereen naar huis met handige tips én het prettige gevoel dat er achter elke voordeur wel wat aan de hand is. Alleen dat besef al kan heel bevrijdend werken. En dat het ook broodroof is, neem ik dan maar op de koop toe.

Steven.